Omgaan met artsen, UWV en werkgevers

De site van de Steungroep Stichting ME en Arbeidsongeschiktheid biedt naast informatie over ME (chronische vermoeidheid) ook heel veel materiaal over WAO e.d. Je kan er veel brochures bestellen, zoals 'Tips voor de keuring' en 'Ziekte en ontslag'.

• Verjaring aansprakelijkheid werkgever
• Geen uitkering als je een therapie/arts weigert?
• Moet je bij een sollicitatie RSI klachten noemen?
• Doemdenkers
• No cure, no pay bij medische claims
• WAO codes
• Opvragen medische gegevens

---

Verjaring aansprakelijkheid werkgever

5 jaar na het begin van de financiele schade of nadat bekend is dat de klachten met het werk te maken hebben (zie Handvat augustus 2002, pag. 17), is het niet meer mogelijk de werkgever aansprakelijk te stellen voor de geleden en nog te lijden schade. De laatste datum van de 2 telt.

Als de 5 jaar bijna om zijn, de verstandhouding met de werkgever goed is, maar je desondanks de verjaring wilt tegenhouden, dan kan je een stuitingsbrief versturen. Je maakt er dan nog niet echt werk van, maar deelt de werkgever mee dat je hem in wezen aansprakelijk stelt, en met de brief de verjaring wilt 'stuiten'.

Naar het begin van de pagina

---

Geen uitkering als je een therapie/arts weigert?

Onderstaande informatie heb ik grotendeels vergaard uit de bijdragen van een medewerker van de FNV aan een discussie op de RSI lijst. Het ging in dit geval om de verzekering tegen het WAO gat. Zodra ik ontdek waar deze problematiek in officiele documenten behandeld wordt, voeg ik de betreffende gegevens toe.

In hoeverre moet je een door de verzekeraar voorgestelde therapie of arts accepteren, om te vermijden dat je geen uitkering krijgt? De officiele regel is dat je je schade moet beperken. Je mag niets doen of nalaten dat de genezing belemmert. Je moet dus meewerken met artsen, en mag geen activiteiten verrichten die de klachten verergeren. Je moet meewerken aan reintegratie.

Maar wat nu als je bij een therapeut belandt waarvan je het idee hebt dat ie verkeerd bezig is, en/of dat je klachten verergeren door de behandeling? Het is prima om daar dan weg te gaan, maar zoek rechtstreeks of via je huisarts een nieuwe therapeut. Laat in het dossier vastleggen dat je daar naar toe bent gegaan vanwege een onjuiste behandeling elders. Je kan op die manier aantonen dat je je niet aan behandeling onttrekt.

Naar het begin van de pagina

---

Moet je bij een sollicitatie RSI klachten noemen?

Tot nu toe heb ik zelf tijdens mijn RSI periode nog niet hoeven te solliciteren, hoewel dat in de naaste toekomst misschien wel nodig is. Ik heb dus geen ervaring op dit terrein. Mijn voornaamste kennis komt uit een artikel in UWV Perspectief van september 2003. Dit stuk is een eerste aanzet, en wordt geleidelijk uitgebreid.

De Wet Medische Keuringen verbiedt werkgevers om tijdens een sollicitatiegesprek naar je gezondheid of ziekteverleden te vragen. Zaken die van belang zijn voor je functioneren moet je wel zelf melden. Hoe vertaalt zich dit naar de praktijk?

• Het is doorgaans waarschijnlijk het beste om het onderwerp niet aan te snijden in je CV of sollicitatiebrief. Uitzondering zou bv. kunnen zijn als je solliciteert op een beroep waarin je je ziekte-ervaringen juist kan gebruiken.
• Wat doe je met een gat (de ziekteperiode) in je CV? Besteedt aandacht aan eventuele alternatieve activiteiten (bv. studie) die je in die tijd hebt ontplooid. Wees niet al te duidelijk over precieze data.
• De eerste indruk tijdens het sollicitatiegesprek weegt zwaar. Val dus niet met de deur in huis, maar begin met je positieve kanten te benadrukken. Wees enthousiast, en vertel waarom je geschikt bent voor de functie.
• Probeer een positieve draai te geven aan je ziekte-ervaringen. Maak duidelijk dat je er sterker door bent geworden, en dat je nu beter weet waar je grenzen liggen.

Je kan je potentiele toekomstige werkgever op nog een belangrijk voordeel wijzen. Er bestaan allerlei regelingen opdat het risico van het in dienst nemen van een arbeidsgehandicapte wordt overgenomen door het UWV. Verder krijgt de werkgever de 1e 3 jaar korting op de WW- en WAO-premies.

Het verzwijgen van je WAO-verleden is geen optie. Het UWV is nl. verplicht om werkgevers (ook de nieuwe) afschriften te sturen van beslissingen omtrent je uitkering.

Er is een brochure speciaal over dit onderwerp: "Solliciteren en gezondheid; beter zwijgen of verstandig spreken?". Deze brochure is te downloaden van de site van het Breed Platform Verzekerden en Werk. Je kan hem ook telefonisch bestellen bij hun helpdesk (tel. 020-4800300, van 12.00 tot 20.00 uur).

Naar het begin van de pagina

---

Doemdenkers

Sommige artsen en therapeuten komen met nogal drastische oordelen over de toekomst van de RSI patient. Zo kan ik me nog heel goed herinneren dat ergens rond 1996 de fameuze RSI "deskundige" uit Maastricht, mevr. Van Eijsden-Besseling, de stelling poneerde dat, als je een half jaar RSI had, herstel onmogelijk was. Tegelijkertijd gaf ze echter toe dat in een grote meerderheid van de RSI gevallen geen diagnose te stellen is.

Andere specialisten zeggen regelmatig tegen patienten dat ze genezing wel kunnen vergeten. Is het verstandig dat een behandelaar dergelijke verstrekkende uitspraken doet? Verschillende mensen tegen wie zoiets gezegd is vinden tot mijn verbazing van wel. Ze hebben liever dat de arts eerlijk is, ook al is het geen fijne tijding. Dan kunnen ze accepteren dat ze niet meer beter worden, en hun tijd niet meer vergooien aan allerlei zinloze therapieen.

Ik denk er heel anders over. Een krachtige en duidelijke mening uiten is niet hetzelfde als eerlijk zijn. Zelfs iemand met nul komma nul kennis van zaken kan iets stellig beweren. En gezien de onduidelijkheid over de oorzaak van de vele varianten van RSI geldt ook voor de meeste specialisten dat ze een dergelijke stelling (genezing onmogelijk) niet met feiten kunnen onderbouwen.

Ik zal niet ontkennen dat herstel soms misschien echt onmogelijk is, bv. als zenuwen zwaar beschadigd zijn. Ik ben er echter van overtuigd dat veel artsen niet de diagnostische kwaliteiten hebben om dat met zekerheid te kunnen vaststellen. Veel patienten en therapeuten varen blind op de uitslag van EMG en zenuwgeleidingstest, maar die zijn alleen (enigszins) betrouwbaar als ze door zeer deskundig personeel worden uitgevoerd en geinterpreteerd.

Verder bestaan er ook verschijnselen als self-fulfilling prophecy (zichzelf vervullende voorspelling) en placebo-effect. Ongeacht wat er werkelijk met de patient aan de hand is (misschien is hij er echt slecht aan toe, misschien niet), de uitspraak van de deskundige (positief of negatief) zal via de psyche bijna altijd een effect uitoefenen op zijn fysieke toestand. Er zijn talloze voorbeelden bekend van hoe drastisch de woorden van de specialist het welzijn van de patient kunnen beinvloeden.

Voor diegenen die niet weten wat het placebo-effect inhoudt: het gaat om een geneesmiddel of procedure die op zich geen enkele geneeskundige waarde heeft, maar toch leidt tot een vermindering van de klachten. De essentiele factor is de verwachting die bij de patient wordt gewekt. Dit zet blijkbaar het zelfgenezende vermogen van het lichaam aan het werk. Voorbeelden:

• Bij testen van nieuwe medicijnen krijgt een deel van de proefpersonen vaak een waardeloos middel (bv. een pil met suiker). Desondanks treden ook bij een deel van die groep positieve effecten op. Als de groep die het echte medicijn heeft gekregen minder (of evenveel) vooruitgaat als de controlegroep is het medicijn waardeloos.
• Sommige alternatieve geneeswijzen lijken aardig dicht in de buurt van kwakzalverij te komen, maar kennen desondanks grote aantallen tevreden patienten (die ook echt baat hebben bij de therapie). Ook hierbij kan het placebo-effect een rol spelen. Alternatieve genezers hebben vaak veel meer aandacht voor patient, met als gevolg meer vertrouwen, hogere verwachtingen, enz.

Het omgekeerde kan ook, zoals het volgende dramatische voorbeeld uit het boek van Kabat-Zinn laat zien. Een cardioloog in opleiding liep stage bij professor Levine. Levine genoot veel vertrouwen van zijn patienten, en had een indrukwekkende verschijning. De leerlingartsen onderzochten een patient, en daarna kwam Levine langs om de resultaten te beoordelen.
Mevr. S. had enige problemen met de hartkleppen (maar niets dramatisch). Levine kwam binnen, begroette haar hartelijk, en zei tegen de leerlingen dat ze TS had. Levine was de deur nog niet uit, of het begon veel slechter te gaan met mevr. S. Ze zag er angstig uit, begon te hyperventileren, haar pols liep op, enz. Haar longen, die enkele minuten eerder nog behoorlijk schoon waren geweest, vertoonden nu problemen. De cardioloog in opleiding vroeg haar wat er gebeurde. Mevr. S. bleek uit de woorden van Levine af te leiden dat ze dood ging. Ze dacht dat TS stond voor Terminal Situation (terminale toestand).
In het begin vond de leerlingarts het wel amusant, want TS stond voor heel iets anders, nl. "tricuspid stenosis". Ondanks zijn uitleg ging het echter van kwaad tot erger (grote hoeveelheid vocht in de longen). Later die dag overleed de vrouw aan een hartstilstand.

Kortom, gezien het feit dat veel patienten vertrouwen in of ontzag voor specialisten/deskundigen hebben, vind ik dat ze zeer zorgvuldig moeten zijn met de uitspraken die ze doen. Ook als een arts niet weet hoe hij de patient moet genezen is het, gezien de impact die dergelijke woorden kunnen hebben, nauwelijks gerechtvaardigd dat hij zegt dat de patient nooit meer kan genezen.

Naar het begin van de pagina

---

No cure, no pay bij medische claims

In Gezond nr. 41 (nieuwsbrief van de Consumentenbond) staat een stukje over de mogelijkheden op het gebied van no cure, no pay. Misschien laat je je weerhouden om je werkgever wegens letselschade aansprakelijk te stellen, omdat je niet ook nog eens het risico lopen dat je claim wordt afgewezen en je met de advocatenkosten blijft zitten. No cure, no pay zou dan de ideale oplossing zijn.

Tot voor kort was no cure, no pay officieel niet toegestaan. De advocatenorde was bang voor Amerikaanse toestanden. De komende jaren gaat er voorzichtig mee geëxperimenteerd worden.

Er is echter nog een alternatieve route. Sommige rechtshulpbureaus huren voor eigen rekening een advocaat in, en berekenen jou alleen een tarief als de zaak gewonnen wordt. Dat kan dan wel ergens tussen de 15 en 30% van de toegewezen schadevergoeding liggen.

Naar het begin van de pagina

---

WAO codes

WAO codes zijn codes die verzekeringsartsen bij het UWV gebruik(t?)en om aan te geven welke ziekte je (volgens hun) hebt. Op de site van het Bureau Beroepsziekten van de FNV vond je een lijst met WAO codes, maar die lijken te zijn verdwenen. Misschien wordt nu een ander mechanisme gebruikt??!

Naar het begin van de pagina

---

Opvragen medische gegevens

Heb je het recht om de medische dossiers van huisarts, fysiotherapeut of ziekenhuis (die op jou betrekking hebben) in te zien? Ja! Sterker nog, je hebt recht op copieen ervan, tegen een redelijke vergoeding.

Helaas is nog niet iedereen in de medische wereld hiervan doordrongen. Toen ik een aantal jaren geleden het dossier van mijn huisarts opvroeg, probeerde hij me af te schepen. Hij zei dat ik het alleen ter plekke onder begeleiding mocht inkijken. Ik heb vervolgens rechtstreeks de 2 fysiotherapeuten benaderd om wiens gegevens het me eigenlijk ging, en die deden niet moeilijk. Ze stuurden me gratis copieen toe. Ook een ziekenhuis stuurde me gratis copieen van een dossier van een operatie.

Naar het begin van de pagina

---