Mijn verhaal

• Dagboek
• Wie ben ik?
• Flinke vooruitgang na 7 jaar stabiel
• Meten is weten

Dagboek

10-Dec-06

Van 1993 tot 2003 ben ik bijna full-time met (het genezen van) RSI bezig geweest, en toen het in 2003 beter begon te gaan ben ik me eindelijk maar eens op andere dingen gaan storten. Vandaar dat dit dagboek in die periode niet is bijgehouden. De site is wel onderhouden (controleren van links e.d.), maar er is weinig nieuws aan toegevoegd.
Helaas word ik nog steeds op allerlei manier belemmerd om zoveel met de computer te doen als ik zou willen. Sinds het slikken van vitamine E zijn mijn ogen veel minder een probleem, maar vooral 's avonds krijg ik toch regelmatig last als ik lang naar het scherm tuur. Ik heb niet vaak meer pijn in mijn ellebogen, maar mijn (vooral linker-)schouder voelt soms helemaal verkrampt en pijnlijk aan. Misschien nog steeds naweeën van de frozen shoulder.

21-Jul-04

Sinds begin 2003 kan ik weer heel wat meer doen dan daarvoor.

23-Jul-03

Ik ben me gaan realiseren dat frozen shoulder eigenlijk helemaal geen RSI is. Desondanks meld ik toch maar even dat er dank zij de fysiotherapie lichte vooruitgang geboekt wordt. De fysiotherapeut probeert het gewricht weer soepeler te krijgen door mijn arm in allerlei richtingen te bewegen, terwijl ik hem passief houd.

16-Jun-03

Ergens in februari heb ik aan deze site een stuk toegevoegd over frozen shoulder. Blijkbaar heb ik een vooruitziende blik gehad, want rond die tijd begon ik zelf ook schouderklachten te krijgen. Inmiddels zijn ze zo ernstig dat ik dringend aan fysiotherapie toe ben, en dat gaat 18 juni a.s. beginnen. Ik wijt de klachten aan het steeds mijn linkerarm door de band van de rugzak wringen. De huisarts gooit het op een peesontsteking, ik denk zelf eerder aan frozen shoulder of aan scheurtjes in een pees. Ik betwijfel of ik klachten had gekregen als ik in de winterperiode door was gegaan met het doen van (strek)oefeningen.

29-Jan-03

Kort geleden ontdekte ik dat de bloedsomloop mogelijk een belangrijke rol speelt bij mijn RSI. Door het slikken van vitamine E wordt mijn pijn vaak minder, en ik wijt dat aan het dunner worden van mijn bloed (en dus verbeteren van de bloedsomloop). De laatste tijd viel me echter nog iets anders op. Ik heb regelmatig last van koude handen, en mijn rechterhand is meestal kouder dan de linker. In mijn rechterarm heb ik de meeste klachten.

29-Jan-03

Hebben mannen ook een hormooncyclus? Soms heb ik het idee dat er een bepaald patroon zit in perioden dat het beter en slechter gaat. Misschien ga ik het nog eens registreren.

10-Oct-02

De gevoeligheid van mijn zenuwstelsel voor pijn is waarschijnlijk sterk verhoogd. Ik denk dat al langer, maar een paar avonden geleden bleek het op een verrassende manier. Ik zat voor de 2e keer met mijn voeten in een onlangs aangeschaft voetbad. Het water was lauw (aan de koele kant), en de voeten werden via noppen heel licht gemasseerd. Na ca. 10 minuten voelde het alsof het water zo warm was geworden, dat mijn voeten bijna verbrandden. De gewaarwording zat dicht tegen de pijngrens aan. Toen ik met de handen voelde bleek het water nog gewoon koel te zijn.

21-Sep-02

Al lange tijd verbaast het mij dat ik 's avonds vaak minder klachten heb. Een paar dagen geleden was dat effect wel heel sterk, en ging er een lampje bij me branden. Is er een link tussen de avondmaaltijd en de pijn? Ik ga verder experimenteren, maar ik verdenk 2 stoffen.

31-Aug-02

I.v.m. de neuromotorische ruistheorie heb ik besloten dat ontspanning mijn hoogste prioriteit moet hebben. Ik doe nu al bijna 2 weken 2 x daags een progressieve ontspanning, en probeer het over nog een aantal weken uit te breiden naar zelfhypnose.

25-Aug-02

Ik ben me al heel lang bewust van het feit dat leunen op de elleboog in principe niet verstandig is, omdat daar de ellepijpszenuw nogal dicht bij de oppervlakte loopt. Toch steun ik vrij vaak met mijn ellebogen op tafel, en dacht ik altijd dat ik er niets van merkte. De laatste tijd begin ik wel een relatie te zien.

14-Aug-02

Ik ben tijdelijk gestopt met St. Janskruid. Ik sluit niet uit dat de RSI klachten iets verminderden, maar tegelijk namen ze weer toe doordat ik gestresster werd (zelfde effect als caffeine).

03-Jul-02

Het laatste half jaar heb ik regelmatig problemen die wijzen op een slechte bloeddoorstroming in de benen. Misschien dat het ook een van de factoren is die een rol spelen bij het onstaan of de langzame genezing van mijn RSI.

04-May-02

Gisteravond heb ik heel weinig getikt op een laptop die laag stond ten opzichte van mijn zitpositie. Ik heb daar vandaag buitenproportioneel veel last van. Een mogelijke verklaring is dat ik in voorovergebogen houding de borstspieren meer samentrek.

25-Mar-02

Sinds een week ben ik bezig met het slikken van St. Janskruid. Dit kruid heeft in lichtere mate hetzelfde effect als SSRI's. Voorlopig heb ik alleen een homeopatische vorm weten te bemachtigen (waar ik niet erg in geloof), maar ik ben op zoek naar een fytotherapeutische vorm.

09-Mar-02

Eens in de paar maanden doe ik een test om te zien hoe ik er voor sta. Ik haalde deze keer ruim 9000 tekens. Na afloop had ik geen pijn, maar de volgende dag was mijn belastbaarheid duidelijk een stuk lager.

24-Feb-02

Sinds 1 maand doe ik vrijwel elke dag een van de 10 (Feldenkrais) oefeningen uit het boek Relaxercise. Sommige oefeningen hadden na een paar keer al een duidelijk (blijvend) effect op mijn flexibiliteit, van andere merk ik minder.

09-Feb-02

Sinds 2 a 3 maanden slik ik dagelijks 100 mg magnesium om te kijken of dat invloed heeft op spierspanning in mijn armen. Tot nu toe ben ik niet zeker van enig effect.

01-Feb-02

Na 9 jaar RSI ontdek ik nog steeds nieuwe dingen. Het lijkt er op dat naarmate de dag vordert ik steeds meer kan typen zonder afgestraft te worden met pijn. Verklaring???

Dec-01

Ik wist al heel lang dat mijn pijn in de elleboog veroorzaakt zou kunnen worden door trigger points in de grote of kleine borstspier. Voor het eerst merkte ik dat in die regio een zeer pijnlijke plek zit. Het zou echter ook heel goed kunnen dat ik iets te fanatiek ben geweest met oefeningen om de rugspieren te versterken.

Wie ben ik?

Ik ben Henk Dalmolen, 48 jaar, en heb sinds januari 1993 RSI. De klachten zijn ontstaan door een combinatie van tennis, pianospelen, en vooral computerwerk. Spanning op het werk speelde ook een belangrijke rol.

Vrijwel sinds het begin heb ik alleen pijn in de ellebogen. Ik ervaar de RSI als een zeer zware beperking in mijn leven: mijn belangrijkste hobbies zijn (vrijwel) onmogelijk geworden, en ik werk maar 20 uur per week. In die tijd ben ik maar voor een deel productief.

Nog steeds is er vrij weinig bekend over RSI. Dat maakt het voor mij heel onlogisch om er van uit te gaan dat ik niet beter zou kunnen worden. Het is gewoon een kwestie van de goede therapie/therapeut/medicijnen/kruiden/oefeningen vinden.

Rond de zomer van 1993 kwam ik erachter dat mijn klachten onder de noemer RSI vallen. Sindsdien heb ik heel veel boeken en artikelen over RSI en gerelateerde onderwerpen gelezen. Ik zoek voortdurend op Internet naar nieuwe informatie, en volg talloze mailing lists. Hoewel ik geen enkele medische achtergrond heb, heb ik in de loop der jaren wel het een en ander opgestoken.

Ik ben geen kritiekloze volger van reguliere dan wel alternatieve geneeskunde. Beiden hebben hun goede en slechte kanten. Per therapie en therapeut, uit welke hoek dan ook, bepaal ik wel of hij/zij/het me aanspreekt.

Aan dogmatiek heb ik een broertje dood, bv. als mensen alles wat alternatief is per definitie goed vinden. Ik probeer open te staan voor therapieen en medicijnen die ik niet ken. De werking hoeft van mij niet wetenschappelijk bewezen te zijn. Het enige dat telt is of het werkt. Aan de andere kant ben ik niet in staat om in iets te 'geloven' waarvan ik nog niet gezien heb dat het werkt. Een therapie waarbij geloof vooraf essentieel is zal bij mij dus nooit aanslaan.

In beide vormen van geneeskunde komen bekwame en minder bekwame behandelaars voor. Wat me heel erg stoort in de reguliere geneeskunde is weinig tijd uittrekken voor patienten. Vaak spreekt daar ook weinig betrokkenheid uit.

Flinke vooruitgang na 7 jaar stabiel

Van januari 1993, toen ik RSI kreeg, tot de herfst van 2000 is er vrijwel niets veranderd m.b.t. mijn klachten. Ik kon, zelfs gespreid over de dag, maximaal enkele tientallen woorden schrijven, of enkele honderden letters typen zonder dagenlang pijn te krijgen.

In september 2000 had ik het geluk bij De Gezonde Zaak te komen op het moment dat ze net begonnen, waardoor er veel tijd was voor de patienten. Ik werd begeleid door een nog jonge fysiotherapeute, die in haar opleiding niet overdreven veel over RSI had geleerd. Ze had wel veel inzicht en hele creatieve ideeen.

Tijdens het kleine half jaar dat ik bij DGZ ben geweest ben ik met de volgende dingen bezig geweest:

• conditieverbetering, d.m.v. lopende band, roeiapparaat, fietstrainer en crosstrainer. Ik werkte per keer 3 apparaten af, ongeveer 10 minuten per apparaat.
• krachttraining. Ik begon met hele lage gewichten, maar kon in de loop van de tijd zo'n 20 kg omhoog trekken (3 x 20 keer). En dat was maar 1 van de vele oefeningen die ik deed. Ik werd behoorlijk vrij gelaten om zelf mijn grenzen te bepalen. Na de 2e of 3e sessie kreeg ik heel veel pijn door zo'n elastische band, en daar hebben we sindsdien niet meer mee gewerkt. De fysiotherapeute probeerde me wel regelmatig te prikkelen om langer door te gaan dan ik zelf dacht dat mogelijk was. Bijna altijd pakte dat goed uit (hooguit een halve dag lichte pijn).
• veelzijdig gebruik van armen. We deden bv. oefeningen met een bal: naar elkaar toe rollen over de vloer, stuiteren, etc.
• stretching en vergroten van de flexibiliteit.

Het belangrijkste wat we deden waren misschien wel de schrijf- en later ook type-oefeningen. Al heel in het begin liet de fysiotherapeute me 6 minuten aan een stuk schrijfbewegingen maken, terwijl ik normaal van 10 woorden op een dag al flinke pijn kreeg. De truc was dat ik geen gewone letters schreef, maar willekeurige figuren en strepen. Verder moest ik in de 1e 3 minuten steeds harder drukken, en vervolgens weer omgekeerd. Op deze manier leren je spieren het verschil tussen spanning en ontspanning.

Na een paar sessies begonnen we ook met type-oefeningen. Bij het geleidelijk opvoeren van de belasting doorliepen we de volgende stappen:

• gewoon wat rammelen op de toetsen zonder iets zinvols te willen produceren;
• het tikken van zinvolle informatie, zonder er over na te hoeven denken, zoals naam en adres;
• intikken van een verhaal dat ik ter plekke bedenk, zoals mijn belevenissen van die dag. Het meer moeten nadenken geeft extra spanning;
• hetzelfde als het vorige punt, terwijl tegelijkertijd de fysiotherapeute tegen me praat, zodat de afleiding (concentratie) nog meer spanning veroorzaakt.

Meten is weten

Eens in de zoveel tijd wil ik weten hoe de zaken er voor staan. Voor een goede vergelijking is het nodig zoveel mogelijk dezelfde activiteiten onder dezelfde omstandigheden te doen.

Ik trek voor de test een hele dag uit (vaak dus in het weekend). Vanaf 's ochtends vroeg tot 's avonds laat probeer ik ongeveer om het half uur een aantal zinnen over te tikken. Tijdens overtikken hoef ik niet na te denken, dus dat levert geen extra stress of afleiding op. Het aantal toetsaanslagen meet ik met een pauzeprogramma (zoals Workpace), of met een editor die dat weergeeft (zoals EditPad of Wordpad).

Ik begin 's ochtends heel rustig, bv. 2 regels per keer. Als een sessie mij (vrijwel) geen pijn oplevert, ga ik het aantal regels per sessie of de frequentie van de sessies opvoeren. Als ik wel pijn krijg doe ik het omgekeerde. Ik heb gemerkt dat ik bij sommige soorten pijn wel door kan typen, en dat de pijn dan zelfs weer verdwijnt.

Een paar verschijnselen waar ik tegen aan loop:

• de dag na de test is mijn belastbaarheid duidelijk lager;
• als ik op de dag van de test merk dat het goed gaat, en ik stiekem ga hopen op een record, is het vaak mis. Wat dat betreft zou ik beter niet tussendoor kunnen zien hoe hoog de 'score' is.